article

علایم زخم عفونی و درمان آن

Frame 1192

هنگامی که به هر دلیلی زخمی روی بدن شما به وجود امده باشد باید مراقبت های لازم انجام شود تا زخم به مرحله ی عفونت نرسد.

در صورتی که زخم آلوده شود و به آن رسیدگی نشود زخم بهبود پیدا نمیکند و ممکن است در اثر عفونت روز به روز بدتر شود.

این موارد از علایم عفونی شدن زخم میباشد:

تشدید درد, گرم شدن پوست در ناحیه زخم, قرمزی و ورم از علایم اولیه عفونت میباشند.

در مرحله بعد امکان ترشح مایعات از زخم و بوی نامطبوع زخم وجود دارد و در اثر عفونت فرد ممکن است دچار تب شود.

در صورت زیاد بودن عفونت غدد لنفاوی ورم کرده و ممکن است فرد حالت هایی چون تب و لرز و حالت تهوع داشته باشد.

باکتری های متفاوتی باعث ایجاد عفونت میشوند که یکی از آنها باکتری استافیلوکوکوس میباشد.

این باکتری روی پوست و داخل بینی زندگی میکند و در حالت عادی باعث ایجاد بیماری نمیشود اما در صورتی که زخم بازی روی بدن وجود داشته باشد این باکتری میتواند باعث عفونتی به نام استاف شود.

عفونت استاف خود را به شکل عفونت های ساده مانند جوش های کوچکی که حاوی چرک هستند یا گل مژه و آبسه های پوستی و …

و حتی بیماری های تهدید کننده ای مانند پنومونی, مننژیت, اندوکاردیت, استئومیلیت, سندروم شوک سمی و … نشان میدهد.

برای درمان عفونت استاف معمولا آنتی بیوتیک تجویز میشود.

باکتری تتانوس هم از طریق گرد و خاک و اجسام فلزی وارد زخم باز پوست میشود و از علایم آن ایجاد گرفتگی و اسپاسم های عضلانی میشود.

فاشیئت نکروزان هم یک نوع عفونتی است که از طریق باکتری ایجاد میشود و بافت نرم را از بین میبرد.

این باکتری به سرعت پخش میشود و اثرگذاری سریعی دارد و در نتیجه نیاز به درمان سریع هم خواهد داشت.

 

در غیر این صورت درمان نشدن اینگونه عفونت میتواند عاملی برای مسمومیت عفونی ، سندروم شوک سمی ، نارسایی چندگانه اعضای بدن و یا حتی مرگ فرد باشد .

علائم عفونت باکتریایی شبیه به آنفولانزا است و شامل موارد زیر است 

در صورتی که دچار عفونت باکتریایی شدید ممکن است این علایم را تجربه کنید.

  • درد شدید در اطراف زخم
  • پوست قرمز یا بنفش در اطراف زخم
  • دل درد
  • گلو درد
  • حالت تهوع و اسهال
  • لرز
  • درد عضلانی

برای زخم هایی که عفونت خفیفی دارند میتوانید با ضد عفونی کردن و تمیز کردن زخم در خانه و مراقبت لازم آن را بهبود دهید.

مهم است که این نکات را به خاطر داشته باشید:

  1. تمیزی: برای شروع، زخم را با آب و مایع ضدعفونی کنید. این کمک می‌کند تا باکتری‌ها و ذرات دیگری که ممکن است در زخم باقی بمانند، از بین برود.
  2. پانسمان: پس از تمیزکاری، زخم را با یک بستری مناسب بپوشانید. این بسته‌بندی می‌تواند از نوع پانسمان‌های چسبنده یا غیرچسبنده باشد و بسته به اندازه و نوع زخم، انتخاب شود.
  3. تغذیه: مراقبت از تغذیه صحیح بسیار مهم است. مواد غذایی با ویتامین C و پروتئین می‌توانند به بهبود سریع‌تر زخم کمک کنند. همچنین مصرف مقدار کافی آب نیز برای بهبود زخم بسیار اهمیت دارد.
  4. اجتناب از عوامل تحریک‌کننده: سعی کنید از عواملی مانند دود سیگار، شیمیکال‌ها یا مواد آزاردهنده دیگری که ممکن است زخم را تحریک کنند، دوری کنید.
  5. توجه به علائم عفونت: در صورتی که علائم عفونتی مانند قرمزی، گرمی، و یا تورم در اطراف زخم را مشاهده کردید، باید به پزشک مراجعه کنید.
  6. استراحت: استراحت کافی نیز برای بهبود زخم بسیار اهمیت دارد. بیش از حد فعالیت فیزیکی ممکن است باعث تحریک زخم شود و فرآیند بهبود را کند کند.

در صورتی که زخم شدید یا بزرگی دارید، یا علائمی نظیر خونریزی شدید، درد شدید یا علائم عفونت را تجربه می‌کنید، حتماً باید به پزشک مراجعه کنید.

برای ضدعفونی زخم از بتادین خصوصا به صورت مستقیم بر روی زخم استفاده نکنید.

زیرا  پراکسید هیدروژن یا ید موجود در آن باعث سوزش پوست میشود و سلول های در حال تکثیر جهت بهبود را از بین میبرد.

بهتر است بدانید کندن زخم خطر ابتلا به عفونت را بیشتر میکند و بهتر است برای پوشاندن زخم از پنبه استفاده نکنید.

به این مسئله توجه کنید که زخم در طی یک الی دو روز باید از خود علایم بهبودی نشان دهد.

چه زمانی به پزشک باید مراجعه کنید

  • اگر زخم عمیق و بزرگ و دارای لبه های سفید است.
  • اگر لبه های زخم در کنار هم نمی مانند.
  • اگر علائم عفونت را دارا هستید و از زخم ترشح خارج می شود.
  • اگر درون زخم ماده خارجی وجود دارد و نمی توانید خارج کنید.
  • اگر علت ایجاد زخم ، نیش یا جراحت ناشی از جسم کثیف ، زنگ زده یا آلوده باشد, ممکن است فرد به واکسن کزاز احتیاج داشته باشد.
  • اگر خونریزی متوقف نمی شود. 

درمان پزشکی برای زخم عفونی و آلوده

پزشکان برای درمان عفونت زخم آنتی بیوتیک تجویز می کنند. 

دوره درمان با آنتی بیوتیک ها باید کامل شود تا عفونت به طور کامل درمان شود و از مقاومت باکتری ها به دارو جلوگیری گردد.

اگر زخم حاوی بافت مرده یا آلوده باشد، پزشک این قسمت را با روشی به نام دبریدمان خارج می کند. دبریدمانت از شیوع عفونت جلوگیری  می کند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *